زندگينامة مجاهد شهيد مرضية پورنقي
براي انتخاب هيچگاه دير نيست
“با بيشترين آگاهي ودر سلامت جسم و جان انتخاب كردم كه يك اشرفي باشم و چون مجاهدان عاشورا با ايمان به حقيقت راه مقاومت شهادت را پذيرا شوم. ذلت را هرگز نمي پذيرم. پس بايد از همه چيز گذشت تا بتوان براي ريشه كن كردن اين ظالمترين رژيم بنيادگرا مبارزه كرد.”
نام: مرضية پورنقي
متولد 1342
تحصيلات: ليسانسية پژوهشگري علوم اجتماعي
براي پاي گذاشتن در راه هيچگاه دير نيست. و براي اشرفي شدن، مرضيه، مرضية بيآلايش و مهربان و مصمم، دوسال پيش انتخاب كرد كه براي به دست آوردن گوهر آزادي، به اشرف بپيوندد.
او البته در سالهاي آغازين پس از انقلاب ضدسلطنتي، هوادار مجاهدين در ملاير بود. و به همين جرم، كه بالاترين جرم از نظر خميني بود، در حالي كه نوجواني 18ساله بود، بهزندان افتاد و از سال 62 تا 64 در ملاير در بند بود. او پس از آزادي به تحصيل در دانشگاه پرداخت. اما آن آتش نهفته آزاديخواهي و ستم ستيزي كه در سينه اش جاي داشت، سرانجام شعلهور شد و او را به اشرف كشاند.
مرضيه درسال86 به اشرف سفر كرد، اما در بازگشت درتهران دستگير شد، در برگه بازجويي اش بجاي اطلاعاتي كه رژيم از او مي خواست، از صداقت و پاكبازي و از جان گذشتگي اشرفيان نوشت و بازجوها را به حيرت واداشت. مرضيه بالاخره با وثيقه 86ميليون توماني آزاد شد، اما بيدرنگ و بي صبرانه درخرداد 87 بسوي اشرف شتافت تا همچون قطرهيي بهدريا بپيوندند و اشرفي شود.
مرضيه پورنقي سرانجام در 19فروردين90 جانانه بهدفاع از اشرف اين برج و باروي مقاومت و آزادي مردم ايران برخاست و در همين راه هدف تير مزدوران خونريز قرار گرفت و مظلومانه به شهادت رسيد.
خون مرضيه بي شك افشاگر يزيديان زمانه از تهران تا عراق است، آنها كه با شقاوتي بي نظير به زنان شليك كردند و اين مجاهدان بي سلاح و بي دفاع را به خاك افكندند.
سلام بر مرضيه روزي كه انتخاب كرد، روزي كه برخاست، روزي كه به شهادت رسيد و روزي كه دوباره سرفراز به پا خواهد خاست
براي انتخاب هيچگاه دير نيست
“با بيشترين آگاهي ودر سلامت جسم و جان انتخاب كردم كه يك اشرفي باشم و چون مجاهدان عاشورا با ايمان به حقيقت راه مقاومت شهادت را پذيرا شوم. ذلت را هرگز نمي پذيرم. پس بايد از همه چيز گذشت تا بتوان براي ريشه كن كردن اين ظالمترين رژيم بنيادگرا مبارزه كرد.”
نام: مرضية پورنقي
متولد 1342
تحصيلات: ليسانسية پژوهشگري علوم اجتماعي
براي پاي گذاشتن در راه هيچگاه دير نيست. و براي اشرفي شدن، مرضيه، مرضية بيآلايش و مهربان و مصمم، دوسال پيش انتخاب كرد كه براي به دست آوردن گوهر آزادي، به اشرف بپيوندد.
او البته در سالهاي آغازين پس از انقلاب ضدسلطنتي، هوادار مجاهدين در ملاير بود. و به همين جرم، كه بالاترين جرم از نظر خميني بود، در حالي كه نوجواني 18ساله بود، بهزندان افتاد و از سال 62 تا 64 در ملاير در بند بود. او پس از آزادي به تحصيل در دانشگاه پرداخت. اما آن آتش نهفته آزاديخواهي و ستم ستيزي كه در سينه اش جاي داشت، سرانجام شعلهور شد و او را به اشرف كشاند.
مرضيه درسال86 به اشرف سفر كرد، اما در بازگشت درتهران دستگير شد، در برگه بازجويي اش بجاي اطلاعاتي كه رژيم از او مي خواست، از صداقت و پاكبازي و از جان گذشتگي اشرفيان نوشت و بازجوها را به حيرت واداشت. مرضيه بالاخره با وثيقه 86ميليون توماني آزاد شد، اما بيدرنگ و بي صبرانه درخرداد 87 بسوي اشرف شتافت تا همچون قطرهيي بهدريا بپيوندند و اشرفي شود.
مرضيه پورنقي سرانجام در 19فروردين90 جانانه بهدفاع از اشرف اين برج و باروي مقاومت و آزادي مردم ايران برخاست و در همين راه هدف تير مزدوران خونريز قرار گرفت و مظلومانه به شهادت رسيد.
خون مرضيه بي شك افشاگر يزيديان زمانه از تهران تا عراق است، آنها كه با شقاوتي بي نظير به زنان شليك كردند و اين مجاهدان بي سلاح و بي دفاع را به خاك افكندند.
سلام بر مرضيه روزي كه انتخاب كرد، روزي كه برخاست، روزي كه به شهادت رسيد و روزي كه دوباره سرفراز به پا خواهد خاست
لطفا اين پتيشن را امضا كنيد
براي امضاء لايك كافي نيست در قسمت سمت چپ پتيشن اسم و ايميل خود را وارد كنيد واگر خواستيد كامنت بگذاريد و بعد هم ساين اين پتيشن كنيد اطلاعات شما محفوظ مي ماند
از همكاري شما بسيار سپاسگذارم
براي امضاء لايك كافي نيست در قسمت سمت چپ پتيشن اسم و ايميل خود را وارد كنيد واگر خواستيد كامنت بگذاريد و بعد هم ساين اين پتيشن كنيد اطلاعات شما محفوظ مي ماند
از همكاري شما بسيار سپاسگذارم
شما هم خودتون رو ایرانی حساب میکنید؟ اگر ایرانی هستین تو بغل صدام چه گهی میخوردید؟ هرچه زودتر شرتون کم بشه به نفع مردم ایرانه
ReplyDelete